ဘ၀ရဲ႕ အဖုအထစ္ေတြကို ေျဖေလ်ာ့ခဲ့တယ္
ငါကေတာ့ ခပ္ေမ်ာ့ေမ်ာ့ပါပဲ
အားအင္ေတြကုန္ဆံုး ေဟာဒီတစ္ဘ၀လံုး
ငါ့ခြန္အားကို ငါျပန္သံုးလို႔မရေတာ့ဘူး
ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ
ေႏြမေရာက္ခင္ ေျခာက္သြားတဲ့ သစ္ပင္ကေလးလို
ငါ့သစ္႐ြက္ေတြကို ေျခြခ်လိုက္ၿပီ
႐ိုးတံၿဖိဳင္းၿဖိဳင္းထေနတဲ့ ငါ့ဘ၀ကို
ဘယ္သူက လာၿပီး ခုတ္လွဲခ်မွာလဲ
ထင္းျဖစ္ေစ႐ံုသက္သက္နဲ႔ ငါ့လက္ေတြျဖတ္ေတာက္ခံလိုက္ရ
တြယ္တာစရာ မ်ားမ်ားစားစားျဖစ္လို႔လာမွပဲ
ငါ့ေန႔ရက္ေတြက သိပ္ကိုၾကမ္းေနလိုက္ၾကတာ
ဘယ္လမ္းေလွ်ာက္ေလွ်ာက္
ငါ့ေျခေထာက္ေတြမွာ ေသြးအလိမ္းလိမ္းစြန္းေပလို႔
ရင္၀က ဒဏ္ရာကေန တစ္စက္တစ္စက္က်လာတယ္
ဒီရက္ေတြၿပီးသြားရင္ အားလံုးၿပီးသြားၾကမွာေပါ့
တင္က်န္ေနရစ္မယ္ ႐ွင္သန္ေနရစ္မယ္လို႔ပဲ
ေမွ်ာ္လင့္ေနဆဲပါေလ ...
သံေယာဇဥ္မေလးေရ ...
ကိုၿဖိဳး
