သံမဏိတံခါးကို
လာေခါက္တယ္။
သြယ္လ်တဲ့ လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြ႐ွိတဲ့
ပန္းႏုေရာင္ လက္သည္းကေလးေတြ႐ွိတဲ့
ေ႐ႊ၀ါေရာင္ ေမြးညင္းကေလးေတြ႐ွိတဲ့
လက္ကေလးမွန္း
ဒီကလည္း သိလိုက္ပါရဲ႕။
ေသြးေတြကို ခဲသြားေစတဲ့
ဦးေႏွာက္ေတြကို ဆူေ၀လာေစတဲ့
ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြကို အေအးမိေစတဲ့
ႏွလံုးသားကို ေခၽြးစို႔လာေစတဲ့သူဟာ
မင္းရယ္ ... အမုန္းရယ္
ႏွစ္ေယာက္ပဲ႐ွိတယ္။
ခု ...
အမုန္းဟာ ခရီးလြန္ေနတယ္ဆိုေတာ့
တံခါးကို လာေခါက္တဲ့သူဟာ
မင္းပဲျဖစ္ရမယ္ဆိုတာ ဒီကလည္း သိလိုက္ပါရဲ႕
အခ်စ္လားေဟ့ ၀င္ခဲ့ေလကြယ္
မင္းလူ
