ဘယ္ေနရာကို ဘယ္လိုလွဴလိုက္ေပါ့ ...
ဂုဏ္ရွိန္သတင္းကလည္း သိပ္ကိုျပင္းတယ္
ငါ့အစာအိမ္တစ္ခုလံုး ေလဟာနယ္ဖံုးေနတုန္းကနဲ႔ တူပါရဲ႕ေလ
ရီျပၿပံဳးျပတဲ့ မိတ္ေဆြဆိုတာ ဒါမ်ဳိးေပါ့
ခ်စ္သူေရ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ဒီလိုလူေတြက မနည္းမေနာပါပဲ
အဲဒီေကာင္ေပါ့ ... အစခ်ီခ်ီၿပီး
မဲ့ကာရြဲ႕ကာ ၿပံဳးကာ ရယ္ကာ ေလာက၀တ္ေတြ ထုတ္ထုတ္ျပသြားတယ္
သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲကြယ္လို႔ ကိုယ္ကေျပာေတာ့
ခ်စ္သူက ကိုယ့္ကို မ်က္ေစာင္းထိုးလိမ့္ဦးမယ္
တကယ္ပါကြယ္ ... လူေတြရဲ႕ မသိလိုက္ဆိုးရြားမႈေလာက္
ခ်စ္ခင္ဖို႔ေကာင္းတာ ဘယ္မွာရွာမတုန္း
ဘာလုပ္ေနရမွာလဲ ေတြးေနမိတိုင္းမွာ
က်က်ေပ်ာက္သြားတတ္တဲ့ အနာဂတ္ကို
မွန္ဘီလူးလည္း မပါဘဲ ကိုယ္လိုက္လိုက္ရွာေနမိတယ္
အလကားရတဲ့ ပါးစပ္ႀကီးေတြကေန နားေတြၿငီးလုၿငီးခင္အထိကို
မရပ္မနား ေ၀ဖန္လို႔ေနၾကေပါ့ကြယ္
ဒါေတြကို နည္းနည္းမက ကိုယ္တို႔ နားကန္းလိုက္ၾကရေအာင္
အတူေနအတူသြား အတူစားအတူအိပ္
သူ႕ရဲ႕ စိတ္အတြင္းသံကို မင္းဘယ္လိုနားမ်ဳိးနဲ႔ ခံခဲ့သလဲ
ကိုယ္ေတြးလို႔ မရေလာက္ေအာင္ပါပဲေလ
ကိုယ္သာဆိုရင္
ခဏခဏ ရယ္ရယ္ျပတတ္တဲ့ သူ႕ပါးစပ္ႀကီးႏွစ္ျခမ္းကို
ျဗန္းဆိုၿပီးေတာ့သာ ဆြဲဆြဲၿဖဲေနမိမွာ ေသခ်ာတယ္
အထက္တန္းလႊာလူ႕ဘ၀မွာ ေနၾကသူေတြမို႔
အသားအေရကေတာ့ ႏုရြလို႔လွပေနၾကေပါ့
ခ်စ္ေသာသူေရ ...
ကိုယ့္လက္ဖ၀ါးေတြကေတာ့ အေတာ့္ကို ၾကမ္းေရာ္လာၾကၿပီေလ
မင္းတြဲႏိုင္ပါဦးမလား
ကိုယ္က လူေတြကို မုန္းမိေတာ့
မင္းကို ပိုခ်စ္မိခဲ့တယ္
မင္းက ကိုယ့္ကိုေျပာတယ္ေလ
လူေတြကို မုန္းစရာမလိုပါဘူးတဲ့
ကိုယ္ကလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ျပန္ေမးမိပါရဲ႕
အဲလို မုန္းစရာေကာင္းတဲ့ လူေတြကိုမွ
ဘာျဖစ္လို႔ စာနာနားလည္ေနမိရပါလိမ့္
ခုတေလာ ကိုယ့္ရင္ဘတ္က ဆြဲႀကိဳးေတြ ျပတ္ျပတ္က်သြားတယ္
ကိုယ္တို႔ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ ရိုးရိုးကေလးမွ
တကယ့္ကို ရိုးရိုးကေလးပါေလ
ေထြလီကာလီေတြ မပါပါဘဲ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ခ်စ္သြားၾကတယ္
ဒီအတြက္ ဘာလို႔မ်ား မွတ္ခ်က္ေတြ သိပ္သိပ္မ်ားေနရပါလိမ့္
ကိုယ့္မနက္စာေတြကို ကိုယ္မစားျဖစ္တာ ႏွစ္ေတြၾကာလွေပါ့
ကိုယ့္ညေတြကိုလည္း ကိုယ္မအိပ္ျဖစ္တာ ႏွစ္ေတြၾကာလွေပါ့
အိုကြာ ရႈပ္ပါတယ္ ...
ကိုယ္တို႔ အားလံုးကို ေအာ္ထုတ္ပစ္လိုက္ၾကရေအာင္ ... ။
သြားၾကစမ္း ေ၀းေ၀းကို သြားၾကစမ္းဆိုၿပီးေတာ့ ... ။
ကိုၿဖိဳး
