ဘယ္ေလာက္မုန္းမုန္း ဘယ္လိုေတြစိတ္ပ်က္ပ်က္
သူက ကိုယ့္လက္ကေလးကိုင္မိလိုက္႐ံုနဲ႔
အရာအားလံုးမွာ မ်က္ရည္စက္ေတြ ျဖတ္ေျပးလို႔သြား
ရယ္ေမာေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္ေတြအတြက္
နံနက္ခင္းေတြ မလိုပါဘူး ...
တစ္ေန႔တာ ေျဖ႐ွင္းျခင္းေတြနဲ႔
ဒီစာရင္းေတြကို ဆြဲဆုတ္ပစ္လိုက္ၾကေပါ့ ...
ၿပီးေတာ့လည္း ၿပီးသြားတာပါပဲ ...

တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ သံုးေလးငါးရက္
တစ္လ ႏွစ္လ သံုးေလးငါးလ
ေနာက္ဆံုးပိတ္မွာ လြယ္မယ့္အိတ္က
စိတ္မပ်က္ေၾကးေလ

တစ္သံသရာလား
႐ွည္လြန္းပါတယ္ ...
ဒီတစ္ဘ၀ကိုပဲ စမ္းသပ္ၿပီး ျဖတ္ၾကပါစို႔
ငါတို႔ သြားၾကည့္ပါစို႔ ခ်စ္သူ ...
စေသာသူေတြ ေနာက္မက်ဘူးတဲ့ေလ

ကိုၿဖိဳး

1 Comment

1. Ei Ei Khaing on September 29, 2008 at 10:55 PM

   ေနာက္ဆံုးပိတ္မွာ လြယ္မယ့္အိတ္က
   စိတ္မပ်က္ေၾကးေလ
   
   တစ္သံသရာလား
   ႐ွည္လြန္းပါတယ္ ...
   ဒီတစ္ဘ၀ကိုပဲ စမ္းသပ္ၿပီး ျဖတ္ၾကပါစို႔
   ငါတို႔ သြားၾကည့္ပါစို႔ ခ်စ္သူ ...
   စေသာသူေတြ ေနာက္မက်ဘူးတဲ့ေလ
   
   like these phrase the best in this poem