လြန္ေလၿပီးေသာ အခါဆိုတာ အဂၤ၀ိဇၨာမွာ လာသလို က်န္ခဲ့တဲ့ အခါလည္း မဟုတ္ရပါဘူး။ ႐ိုး႐ိုးတန္းတန္း အဓိပၸာယ္ဖြင့္႐ံုနဲ႔တင္ ျပည့္စံုပါတယ္။ အတိတ္ကာလေပါ့။ ျပန္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ ကာလတစ္ခုေပါ့။ လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အဲလိုကာလေတြအတြက္ ကုကၠဳစၥျဖစ္ရတတ္တယ္။ ေနာင္တတဖန္ရတတ္တယ္ေပါ့။ အဲဒီတုန္းကသာ ဒီလိုဆိုရင္ဆိုၿပီး … မၿပီးႏိုင္မဆံုးႏိုင္တဲ့ ေနာင္တတရားေတြကလည္း ဘ၀မွာ တစ္ပံုတစ္ပင္ႀကီးပါပဲ။ အခု ကၽြန္ေတာ္ေျပာျပခ်င္တဲ့ ပံုျပင္ကေလး တစ္ပုဒ္ထဲမွာ အဲလိုအရာေတြကို ေတြ႕ႏိုင္မွာပါ။

ပံုျပင္အစ

ဘ၀မွာ တြယ္တာစရာမ်ားမ်ားစားစား မ႐ွိတဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ဦး႐ွိတယ္။ သူဟာ အမွတ္တမဲ့ပါပဲ။ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕႐ွိခဲ့တယ္။ အဲလိုပဲ တျခားတျခားေသာ ခ်စ္သူမ်ားစြာကိုလည္း သူရခဲ့ဖူးခဲ့တယ္။ သူ႕ရဲ႕အေတြးစိတ္ကူးေတြနဲ႔ ထပ္တူက်တဲ့ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ကို သူရလိမ့္ႏိုးႏိုးနဲ႔လည္း တိတ္တခိုးေမွ်ာ္႐ွာတယ္။ ႏွစ္ကာလမ်ားစြာ … အခ်ိန္ေန႔ရက္မ်ားစြာ …

လိုခ်င္တာရလိမ့္ႏိုးနဲ႔ ေမွ်ာ္ေနရတာ မဟုတ္ေတာ့လည္း သူ႕ရဲ႕ ေန႔ေန႔ညညေတြဟာ ၾကမ္းသည္ထက္ၾကမ္းလာတယ္။ သူဟာ ေနခ်င္သလိုေနတယ္။ စားခ်င္သလိုစားတယ္။ သြားခ်င္ရာသြားေနတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ထင္ထားတဲ့ အတိုင္းပါပဲ။ သူဟာ ေတေလေလးတစ္ေယာက္ေပါ့။ ပညာတတ္အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြက ႏွာေခါင္း႐ႈံ႕ၾကတဲ့ လူတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္တယ္။ ႐ိုင္းစိုင္းခက္ထန္ေနတဲ့ သူ႕ႏွလံုးသားမွာ တိုးတိတ္ခိုးစိတ္နဲ႔ တြယ္တာေန႐ွာသူကလည္း ႐ွိေနခဲ့ေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္ရာ မျဖစ္ရတဲ့ဘ၀မွာ ျဖစ္ခ်င္သလိုျဖစ္ေနခဲ့တယ္ေလ။

ခ်စ္သူကို ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားရင္း အခ်ိန္ေတြကုန္ဆံုး ဘ၀ကို ျဖဳန္းတီးပစ္လိုက္တယ္။ ခ်စ္သူ႕အသံတစ္ခ်က္မွာ ဘ၀ကို နာက်င္မႈဒဏ္ရာေတြ အၿပီးသတ္ၿပီဆိုၿပီးလည္း ေမွ်ာ္လင့္ေနမိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ကံၾကမၼာက သူ႕ကို ထင္သလိုျဖစ္ခြင့္ မေပးခဲ့ျပန္ဘူး။ အရာအားလံုးကို ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရၿပီလို႔ ေတြးထင္ေနခ်ိန္မွာပဲ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းလမ္းစကေလးက မႈန္မႈန္ပ်ပ်ကေလး သမ္းလို႔လာတယ္။ ခ်စ္သူကို လြမ္းဆြတ္ရတာဟာ ေပ်ာက္ခါနီး အနာတစ္ခုလိုပါပဲ။ စိတ္ထဲမွာ ယားယံလို႔ေနတယ္။ သူဆြဲကိုင္ခြင့္ မ႐ွိ႐ွာတဲ့ ခ်စ္သူရဲ႕ လက္အစံုကို တမ္းတရင္း သူ႕ဘ၀ကို အဆံုးသတ္လုလုေပါ့။

တစ္ေန႔မွာ သူ႕ႏွလံုးသားက ညႊန္ျပ ခ်စ္သူဆီသြားရာ လမ္းစကို ေတြ႕ခဲ့တယ္။ သူ႕ႏွလံုးသားကို နားလည္႐ွာတဲ့ ခ်စ္သူက သူ႕လို ေတေလတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္တုန္႔ျပန္ခဲ့တယ္။ သူေပ်ာ္လိုက္တာကြယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ သူ႕ရဲ႕ သမိုင္းေၾကာင္းမေကာင္းတဲ့ ဖတ္စာအုပ္ကို ခ်စ္သူ႕အတြက္ လက္ေဆာင္အျဖစ္ ထုပ္မေပးရဲ႐ွာဘူးေလ။ ဒီလိုနဲ႔ ခ်စ္သူကို စကားၾကမ္းေတြဆို ရင္ခြင္ကို ခြင္းတဲ့ ဓားအစင္းစင္းနဲ႔လည္း ဘ၀ကို ျဖတ္တယ္။

ခ်စ္သူကို ခ်စ္လိုက္တာေလ။ မေခၚမေျပာဘဲ ေနေနေပမယ့္လည္း ခ်စ္သူနဲ႔ ပတ္သတ္လာရင္ အေသးအဖြဲကိစၥကေလးေတြကအစ သတိတရနဲ႔ေပါ့။ သူ႕ဆႏၵေတြေၾကာင့္ အျပည့္အ၀ မေပ်ာ္ႏိုင္႐ွာတဲ့ ခ်စ္သူကို ၾကည့္ရင္း သူတစ္ခါတစ္ခါလည္း တီးတိုး႐ႈိက္မိပါရဲ႕။ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လို ခ်စ္သူကို ထင္မွတ္ေန႐ွာတဲ့ သူ႕ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ တစ္ဖက္လူအဖို႔ေတာ့ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးပဲ ျဖစ္႐ွာလိမ့္မယ္။ သူ အတၱသိပ္ႀကီးလြန္းေပါ့ကြယ္။

ခ်စ္သူ႕အပါးမွာ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လို ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးေန႐ွာတဲ့ သူ႕ဆီကို ကံၾကမၼာဒဏ္ဆိုးက တည့္တည့္ႀကီး တိုးခ်လာတယ္။ လာ … မင္းလိုက္ခဲ့ေတာ့ဆိုၿပီး။ ခ်စ္သူရဲ႕ အေ၀းမွာ သူ႕ဘ၀ဟာ နဂိုအတိုင္းပါပဲ။ ခက္ထန္ၿမဲ ခက္ထန္လို႔ ၾကမ္းေရာ္ၿမဲၾကမ္းေရာ္လို႔ … ။ ရင္၀က ပြက္ပြက္ေ၀ၿပီး အန္ခ်လိုက္တဲ့ ေသြးစက္ေတြမွာ ခ်စ္သူ႕ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလြန္း႐ွာတဲ့ သူ႕ကဗ်ာေတြပါတယ္။

ခ်စ္သူကေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္းရဲ႕ ထိုးႏွက္ခ်က္ေတြမွာ အလူးလူးအလွိမ့္လွိမ့္နဲ႔ေပါ့။ သူကိုယ္တိုင္လည္း အသည္းအသန္ ကာကြယ္ေပး႐ွာေပမယ့္ အရာမထင္လာခဲ့ဘူးေလ။ မႈန္ေန႐ွာတဲ့ ခ်စ္သူ႕မ်က္ႏွာဟာ သူ႕အတြက္ေတာ့ အိပ္မက္ဆိုး တစ္ခုပါပဲ။ ခ်စ္သူကို ခ်စ္႐ွာလြန္းလို႔ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း လက္ေဆာင္ေတြ ထည့္ၿပီးသယ္ေဆာင္လာတဲ့ သူ႕ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ႐ိုက္ခ်ဳိးပစ္လိုက္ရတယ္။ ခ်စ္သူ႕အၿပံဳးကို သူ ဘာေတြနဲ႔ လဲယူရမွာလဲ။ ေျပာျပၾကပါ။ ေျပာျပၾကပါ။ ေျပာျပၾကပါ။ သူ႐ွိေန႐ံုနဲ႔ မၿပံဳး႐ႊင္ႏိုင္တဲ့ ခ်စ္သူကို သူၿပံဳးေနေစခ်င္တယ္။ အၿမဲတမ္း ၿပံဳးေနေစခ်င္တယ္။

သူ႕ရဲ႕ အခ်ိန္ေတြ နည္းလာေလေလ ခ်စ္သူကို ပိုၿပီး ျပင္းျပင္း႐ွ႐ွ တမ္းတမိေလေလပါပဲ။ သူ႕ဘ၀မွာ အရာရာကို ရင္ဆိုင္ဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ကာလေတြ သိပ္ကိုေနာက္က်လြန္းေနေပါ့။ သူ အံကိုတင္းေနေအာင္ ခဲလိုက္မိလိုက္တယ္။ ဟိုးအေ၀းမိုးစြန္တိမ္တိုက္ၾကားမွာ သူသြားစရာေနရာတစ္ခု႐ွိေနေသးတယ္။
မိဘရင္ခြင္ကို ေျခစုန္ကန္တဲ့သား … ဒီစကားေတြကိုလည္း အထပ္ထပ္ၾကားတယ္။

ခ်စ္သူ႕မ်က္ရည္စက္ေတြၾကားမွာ သူ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေလးကိုလည္း ေကာက္႐ိုးတမွ်င္လို တင္းတင္းဆုပ္လို႔ေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ရက္မွာ သူမေတာ္တဆဖ်ားတယ္။ ခ်စ္သူ႕အနားကို တိုးၿပီး သူနားနားေနေန ေနခ်င္႐ွာေပမယ့္လည္း ခ်စ္သူကို နားလည္မႈေတြနဲ႔အတူ သူ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို လက္နဲ႔မေရးရခင္ ေျခနဲ႔ဖ်က္ပစ္တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ …

ဒီလိုနဲ႔ …

ဒီလိုနဲ႔ …

ပံုျပင္အဆံုး

ပံုျပင္အဆံုးမွာ အေျခအေန ( ၃ ) ရပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုပါစို႔။ သင့္ဆႏၵနဲ႔ ကိုက္ညီေသာ အေျဖတစ္ခုဟာ သင့္အတြက္ ဇါတ္သိမ္းခန္းပါပဲ။

( ၁ ) သူ မေတာ္တဆ ေသဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။

( ၂ ) သူ႕ကို နားလည္တဲ့ ခ်စ္သူက အျပင္းအထန္ႀကိဳးစားၿပီး သူတို႔ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ လက္တြဲသြားၾကပါတယ္။

( ၃ ) သူ႕အခ်စ္ႀကီးမႈေတြရဲ႕ ဖိအားကို သည္းမခံႏိုင္ေတာ့တဲ့ ခ်စ္သူက သူ႕ထံကေန ထြက္ခြာသြားပါတယ္။

လြန္ေလၿပီးေသာအခါမွာ ဒီပံုျပင္ဟာ တကယ္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ပါတယ္။ သို႔မဟုတ္ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ကိုၿဖိဳး

2 comments

1. Ei Ei Khaing on October 8, 2008 at 8:42 AM

   2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 :P

    
2. lemon on November 8, 2009 at 3:19 PM

   :) i agree to Ma Ei Ei Khaing
   Option 2